Sa patuloy na pag tanaw ko sa paligid, sa alingas ngas ng bawat balita sa
tabloyd ay hindi ko maiwasan mag isip grabe na pala ang krimen sa mahal kong
sinilangan. Kabilat kabila ang patayan, ang anak ni Ale ginahasa ni sariling
ama. Ang pulis sa kanto nagtutulak ng sariling droga ekstra kita. Ang mga
batang naglipana sa simbahan, sa ilalim ng tulay at ilalim ng lilim ng puno at
sa kung saan saan pang may kanya kanyang dalang supot na kalakip ay rugby! Ang
mga kabataang naguumpukan sa labas ng kalsada hubad at maagang lumalaklak ng
alak. Iyan ay mga halibawa na namatyagan ng aking matang nababalot ng mga
talukap "alangan balakubak"? Patawa lang masyado kasenh seryoso ang
aking epiko na hindi ko alam kung may malilimot ba kayong aral.
" Pare! ang seksi ng babaeng iyon oh " Salita ng isang hayok sa
laman na lango sa alak.
" Oo nga, Ano gusto mong gawin
natin?" Sang ayon ng kainumang duling na sa serbesa.
Kinabukasan...
" May nakakakilala ba sa inyo sa babaeng iyan? " Tanong ng isang
matipunong pulis sa imbestigasyon.
" Si Elena Magdalena Asuncion po ang dalagang iyan, Isang matalinong
istudyante ng Unibersidad na malapit dito." Sambit ng isang saksing
nangangatal habang nagsasalita sa pulisya.
" Ano ang nakita mo ng gabing ginagawa ang krimen? " Bakit hindi
kana nakahingi ng tulong? Buong boses ng nag iimbestiga.
" Hindi ko na po nakuhang humingi ng tulong sa takot na madamay ako.
Si Boy Bayawak at Totong alak po ang nakita kong gumawa ng krimen. Salit
salitan nilang pinagsasawaan ang murang katawan ng matalinong dalaga habang
patuloy sa paghingi ng awa ang dalaga at makatapos nilang pagsawaan ay tsaka
nila sinaksak ng punyal sa dibdib na siniguradong hindi na mabubuhay."
Paliwanag ng testigong nanginginig at naluluha sa pagpapaliwanag.
" Ok! Salamat at malaking tulong ang iyong mga tinuran. At siguradong
matatapos ng maaga ang kasong ito. Bukas na bukas ay dadakipin namin ang
dalawang hayok sa laman at sisiguraduhin namin kalaboso ang bagsak nila.
Grabe na nga ang mga balitang nagkalat, hindi na yata malilipol ang ganyang
mga krimen lalo pa at nasa ilalim sila ng ispirito ng alak na tila ba mga
demonyong nabubuhay sa ibabaw ng lupa. Saan nga ba natin isisisi ang lahat sa
alak, sa taong umiinom ng alak,
nagtitinda ng alak o sa gobyerno? Kung ano man ang sagot hindi ko rin
alam. Nag iinom din naman ang inyong lingkod subalit sa kabila ng pag inom ng
alak ay narapat lamang nilagay ito sa sikmura at hindi sa ulo na madaling
pasukan ng ispirito ng demonyo. Sadyang nasa tao lamang kung paano dadalahin
ang mga bisyong ganito pero ang totoo wala naman tayo mapupulot o makukuha sa
pag inom ng alak, sisirain nito ang atay, puso, utak at kung minsan pati pamilya
sira. Wasak! Huwag gawing bisyo ang alak baka sa susunod " Laklak ka ng
laklak muka ka ng parak".
Habang binabagtas ko naman ang kahabaan ng kalsada pauwi ng bahay sa
kalaliman ng gabi, nakakatakot hindi dahil sa dilim kundi sa panahon ngayon na
walang patawad ang mga taong halang ang kaluluwa at sa isang madilim na parte
ng dilim ay may napuna akong dalawang binatilyong tila ba may pinagtatalunan.
" Pre asan na yung kinukuha ko sayo, gago ka naman eh wala naman
gaguhan usapan natin ngayon db"?
" Boy wala nga ako nakuhanan eh, medyo nagkakahigpitan ngayon at
maraming pulis ang nakaabang sa bahay ni mang Tilok. Mahigpit siya ngayon at
ayaw magbigay iwas muna siya.
" Eh nasan ang pera ko? Alam mo naman ilang araw na ako tigang sa
drogang yan eh at hinahanap ng katawan ko. Asan na ang pera ko at hahanap ako
ng ibang kukuhanan!" Pasigaw na at galit na sabi ng binatilyo."
" Boy naiwala ko yung pera mo eh, nahulog ng hindi ko namamalayan
pasensiya na. "
“ Pare wala naman ganyan pinagloloko mo ba ako”! Galit na pasigaw at sabay
hugot sa matalim na lanseta na tumapos sa buhay ng isa nyang kaibigan.
Hay buhay! Ang daming nababawian ng buhay sa mga bisyong nagkalat lamang sa
ating paligid. Sa katunyan ano nga bang mapapala o mahihita natin sa pag gamit
ng mga ganyang bisyo isang malaking “WALA”. Pero bakit patuloy ang
paglaganap ng ganitong bisyo? Bukod sa
wala ng makukuhang sustansiya ang ating katawan sisirain pa ang ating nagsisiglahang
katawan. At kahit pa nga isang kaibigan ay masisira dahil lamang sa mga ganyan
na bisyo.
Doon naman sa ilalim ng tulay sa isang lugar na aking napuntahan ay
napansin kong may naguumpukan na mga menor de edad babae lalaki walang piling nakatambay
at may hawak na nakamamatay na sigarilyo at kanya kanyang supot “plastic” na
sinisinghot at sa aking pag tataka, nilapitan ko ang nag titipong bata at iyon
nga ang bumungad sa akin mga bote ng rugby na kanilang pinaparte parte para
singhutin.
Sadya ngang nakakapanghina kung iyong iisipin na sa murang buto nila ay
natuto na silang pumasok sa samu’t saring bisyo. Ano ba ang dahilan para
mapasok sila ng maaga sa ganoong kalagayan? Ito ba ay dahil sa kinalakihan o
kapaligiran kung hindi naman kaya ay sariling kapabayaan ng kanilang pamilya?
Mga tanong na hindi ko rin mahanapan ng kasagutan.
Sa tingin ko naman ay hindi pa huli ang lahat may natitira pang pag asa
para bumangon at umahon sa kumunoy na inyong kinalubugan. Sabi nga sa nadinig
kong isang kanta “ Mabuti pa ay mag isip ka huwag kang tita ng tita habang may
panahon kapa”. Isang awiting napaka ganda ng mithiin, tama nga naman mga katoto
hindi pa huli ang lahat bakit hindi nyo subukan o kaya naman ay pag isipan na
magbago pa at bumangon. Mangarap tayo katoto na hindi lang diyan natatapos ang
buhay. Maikli lang ang buhay dito sa mundo kaya ngayon palang pag isipan mo ng
husto. At sa mga magulang na gumawa ng mga munting anghel sana maisipan at
panindigan ninyo naman ang pagiging isang magulang katulad ng inyong sinumpaan
bago pa man kayo magsama. At sana ay huwag ninyo ng hayaan umabot pa ang mga
supling ninyo sa mapabilang sa mga batang namulat ng maaga sa BISYO ng mundo.
...... Ang mga tauhan, lugar at pangyayari ay kathang isip lamang ng inyong lingkod. Kung may mga pangyayari o pangalan na naging akma sa totoong buhay ay hindi po sinasadya ng inyong lingkod.
Orihinal na Komposisyon ni: Melchor "jhaz" "vollmer" Delos Reyes Escultura.
isang makabuluhang sanaysay na nagbibigay paliwanag ng tunay na kinahihinatnan ng taong mayroong tinatawag na bisyo, ipagpatuloy mo ang mga ganitong sanaysay na magsisilbing bukas mata sa mga nakakabasa
ReplyDelete